شروع یک رابطه عاشقانه می‌تواند بسیار هیجان‌انگیز باشد، اما متاسفانه همه روابط قرار نیست تا آخر عمر دوام بیاورند. در حالی که برخی از زوج‌ها می‌توانند چالش‌ها را پشت سر بگذارند و رابطه‌ای قوی‌تر بسازند، برخی دیگر به سرعت از هم جدا می‌شوند. دلایل متعددی برای این امر وجود دارد که در این مقاله به 12 مورد از مهم‌ترین آنها اشاره می‌کنیم:

چرا برخی روابط عاشقانه به سرعت از بین می روند؟ 12 نکته مهم

1. انتظارات غیر واقعی

اغلب اوقات، افراد با انتظارات غیرواقعی وارد یک رابطه می‌شوند.آنها ممکن است به دنبال یک “نیمه گمشده” باشند که تمام نیازهایشان را برآورده کند، در حالی که هیچ فردی نمی‌تواند کامل باشد.این انتظارات بالا و دست نیافتنی، به مرور زمان منجر به ناامیدی و سرخوردگی در رابطه می شود، زیرا طرفین نمیتوانند مطابق با آن انتظارات رفتار کنند.فیلم‌ها و داستان‌های عاشقانه تصویری کاملا مطلوب از رابطه ارائه می‌دهند که با واقعیت فاصله زیادی دارد.مقایسه رابطه خود با این تصاویر می‌تواند مخرب باشد.بهتر است با دیدی واقع‌بینانه وارد رابطه شوید و بپذیرید که هر فردی نقاط قوت و ضعف خود را دارد.

تمرکز بر جنبه‌های مثبت و تلاش برای پذیرش تفاوت‌ها، به پایداری رابطه کمک می‌کند.

یکی از مهم‌ترین جنبه‌های انتظارات واقع‌بینانه، درک این نکته است که عشق نیازمند تلاش و مراقبت مداوم است.رابطه خود به خود پایدار نمی‌ماند.با شناخت نیازهای خود و طرف مقابل و تلاش برای برآورده کردن آنها به روشی سالم و متعادل، می‌توانید انتظارات خود را مدیریت کنید و از ایجاد تنش‌های غیرضروری جلوگیری کنید.

2. عدم شناخت کافی قبل از شروع رابطه

شروع زودهنگام یک رابطه قبل از شناخت کافی از طرف مقابل، می‌تواند یکی از دلایل اصلی شکست آن باشد.شناخت کافی شامل درک ارزش‌ها، اهداف، شخصیت و سبک زندگی فرد است.وقتی شناخت کافی وجود نداشته باشد، احتمال اینکه بعداً تفاوت‌های اساسی و غیرقابل حل کشف شود، بسیار زیاد است.مثلا ممکن است پس از مدتی متوجه شوید که دیدگاه‌های شما در مورد مسائل مهم زندگی مانند فرزندآوری، مسائل مالی یا مذهب با یکدیگر متفاوت است.این تفاوت‌ها، اگر قبل از شروع رابطه شناسایی و مورد بحث قرار نگیرند، می‌توانند به مرور زمان به اختلافات عمیق و غیرقابل حلی تبدیل شوند.

برای شناخت بهتر طرف مقابل، لازم است زمان کافی را با او بگذرانید، سوالات مهم و اساسی بپرسید و به پاسخ‌های او با دقت گوش دهید.

در ضمن، مشاهده رفتار او در موقعیت‌های مختلف و تعامل او با دیگران می‌تواند اطلاعات ارزشمندی را در مورد شخصیت و ارزش‌های او در اختیار شما قرار دهد.از عجله کردن در شروع رابطه خودداری کنید و به خود و طرف مقابل فرصت کافی برای شناخت یکدیگر بدهید.

3. عدم مهارت های ارتباطی موثر

ارتباط موثر، سنگ بنای هر رابطه موفقی است. عدم توانایی در بیان احساسات، نیازها و نگرانی‌ها به شیوه‌ای سازنده، می‌تواند به سوء تفاهم‌ها، اختلافات و جدایی منجر شود. ارتباط موثر شامل گوش دادن فعال، همدلی، بیان شفاف و با صداقت احساسات و نیازها و توانایی حل تعارض‌ها به شیوه‌ای مسالمت‌آمیز است. احساسات منفی می‌توانند به مرور زمان به خشم، رنجش و انزوا منجر شوند و رابطه را از بین ببرند. برای بهبود مهارت‌های ارتباطی خود، می‌توانید در دوره‌های آموزشی شرکت کنید، کتاب‌های مرتبط بخوانید یا از یک مشاور کمک بگیرید.

4. حل نشدن تعارضات به صورت سازنده

تعارض‌ها بخشی اجتناب‌ناپذیر از هر رابطه‌ای هستند.نحوه برخورد با این تعارض‌ها تعیین می‌کند که آیا رابطه قوی‌تر می‌شود یا از بین می‌رود.اجتناب از تعارض، نادیده گرفتن آن یا برخورد تهاجمی با آن، همگی می‌توانند به رابطه آسیب برسانند.حل تعارض سازنده شامل شناسایی ریشه مشکل، گوش دادن به دیدگاه‌های هر دو طرف، یافتن راه حل‌های برد-برد و تلاش برای درک و همدلی با طرف مقابل است.وقتی افراد نمی‌توانند تعارض‌ها را به صورت سازنده حل کنند، احتمال اینکه این تعارض‌ها به مرور زمان انباشته شوند و به اختلافات عمیق و غیرقابل حلی تبدیل شوند، افزایش می‌یابد.

برای حل تعارض‌ها به صورت سازنده، لازم است یاد بگیرید که چگونه آرام بمانید، احساسات خود را کنترل کنید، به حرف‌های طرف مقابل گوش دهید و به دنبال راه حل‌هایی باشید که برای هر دو طرف قابل قبول باشد.

در صورت نیاز، می‌توانید از یک مشاور متخصص در زمینه حل تعارض کمک بگیرید.

5. عدم تعهد کافی

تعهد، یکی از ارکان اصلی هر رابطه پایدار است.عدم تعهد کافی به رابطه، می‌تواند به احساس ناامنی، بی‌اعتمادی و جدایی منجر شود.تعهد به معنای آمادگی برای تلاش برای حفظ و تقویت رابطه، حتی در زمان‌های سخت و چالش‌برانگیز است.تعهد همچنین به معنای قرار دادن نیازهای رابطه در اولویت و احترام گذاشتن به تعهدات و قول‌هایی است که به طرف مقابل داده‌اید.وقتی یکی از طرفین یا هر دو طرف به اندازه کافی متعهد نباشند، احتمال اینکه به دنبال جایگزین‌های دیگر باشند یا به سادگی از مشکلات رابطه فرار کنند، افزایش می‌یابد.

برای تقویت تعهد در رابطه، لازم است به طور مرتب با یکدیگر در مورد اهداف، انتظارات و نیازهای خود صحبت کنید و برای رسیدن به آنها با یکدیگر همکاری کنید.

در ضمن، باید به یکدیگر نشان دهید که به رابطه اهمیت می‌دهید و برای حفظ و تقویت آن تلاش می‌کنید.نشانه‌های تعهد می‌تواند شامل صرف وقت با کیفیت با یکدیگر، انجام کارهای کوچک برای نشان دادن علاقه و محبت و حمایت از یکدیگر در زمان‌های سخت باشد.

6. بی توجهی به نیازهای عاطفی یکدیگر

نیازهای عاطفی، مانند نیاز به محبت، توجه، قدردانی، تایید و حمایت، برای سلامت و شادکامی افراد در یک رابطه ضروری هستند. شریک زندگی خود را بشناسید و برای برآورده کردن آنها تلاش کنید. مثلا ممکن است شریک زندگی شما نیاز به تعریف و تمجید بیشتر داشته باشد، در حالی که شریک زندگی دیگر نیاز به زمان و فضای شخصی بیشتری داشته باشد. در ضمن، مشاهده رفتار شریک زندگی خود و توجه به نشانه‌هایی که نشان‌دهنده احساسات او هستند، می‌تواند اطلاعات ارزشمندی را در اختیار شما قرار دهد. نشان دادن محبت، توجه، قدردانی، تایید و حمایت به شریک زندگی خود، می‌تواند به تقویت رابطه و افزایش رضایت او از رابطه کمک کند.

7. خیانت (عاطفی یا جسمی)

خیانت، یکی از مخرب‌ترین عواملی است که می‌تواند به یک رابطه آسیب برساند.خیانت به معنای نقض اعتماد و تعهد در رابطه است و می‌تواند به احساسات عمیق درد، خشم، ناامیدی و بی‌اعتمادی منجر شود.خیانت می‌تواند به شکل‌های مختلفی ظاهر شود، از جمله خیانت جسمی، خیانت عاطفی، خیانت مالی و خیانت آنلاین.حتی اگر خیانت جسمی رخ نداده باشد، خیانت عاطفی (مانند ایجاد یک رابطه صمیمی با فرد دیگری) می‌تواند به اندازه خیانت جسمی مخرب باشد.بازسازی اعتماد پس از خیانت، فرآیندی دشوار و زمان‌بر است و نیازمند تلاش و تعهد هر دو طرف است.

برای پیشگیری از خیانت، باید در مورد انتظارات و مرزهای خود در رابطه با یکدیگر صحبت کنید و به آنها پایبند باشید.

در ضمن، باید به طور مرتب با یکدیگر در مورد احساسات و نیازهای خود صحبت کنید و از ایجاد فاصله‌های عاطفی که می‌تواند زمینه را برای خیانت فراهم کند، جلوگیری کنید.در صورت بروز خیانت، کمک گرفتن از یک مشاور متخصص در زمینه روابط می‌تواند به شما در درک و پردازش احساسات خود و تصمیم‌گیری در مورد آینده رابطه کمک کند.

8. عدم داشتن اهداف و ارزش های مشترک

وقتی افراد اهداف و ارزش‌های مشترکی نداشته باشند، احتمال اینکه در طول زمان از یکدیگر دور شوند، افزایش می‌یابد.اهداف و ارزش‌های مشترک به افراد کمک می‌کند تا در یک جهت حرکت کنند و برای رسیدن به اهداف مشترک تلاش کنند.این اهداف می‌تواند شامل اهداف شغلی، اهداف مالی، اهداف خانوادگی، اهداف معنوی و اهداف شخصی باشد.وقتی افراد اهداف و ارزش‌های متفاوتی داشته باشند، ممکن است احساس کنند که در زندگی در مسیرهای جداگانه‌ای حرکت می‌کنند و نمی‌توانند به درستی از یکدیگر حمایت کنند.برای شناسایی اهداف و ارزش‌های مشترک، لازم است با یکدیگر در مورد دیدگاه‌های خود در مورد مسائل مختلف زندگی صحبت کنید و ببینید در چه زمینه‌هایی هم‌نظر هستید.

در ضمن، باید درک کنید که اهداف و ارزش‌ها می‌توانند در طول زمان تغییر کنند و لازم است به طور مرتب در مورد آنها با یکدیگر صحبت کنید و در صورت نیاز، آنها را با یکدیگر تطبیق دهید.

داشتن اهداف و ارزش‌های مشترک، می‌تواند به تقویت رابطه و افزایش احساس نزدیکی و صمیمیت بین شما و شریک زندگی‌تان کمک کند.

9. وابستگی ناسالم

وابستگی سالم به معنای داشتن ارتباط عاطفی قوی با شریک زندگی و در عین حال، حفظ استقلال و هویت فردی است. وابستگی ناسالم به معنای تکیه بیش از حد به شریک زندگی برای تامین نیازهای عاطفی و