• ✳️

  1. انتخاب نژاد مناسب:

  برخی از نژادها به طور طبیعی استعداد بیشتری در امور نگهبانی و گارد دارند. نژادهایی مانند ژرمن شپرد، روتوایلر، دوبرمن و بولماستیف گزینه های مناسبی هستند.
• ✳️

  2. سن مناسب برای شروع آموزش:

  بهترین زمان برای شروع آموزش گارد، پس از اتمام دوره تربیت مقدماتی (بین 6 تا 12 ماهگی) است.
• ✳️

  3. تقویت حس قلمرو طلبی:

  سگ باید به محدوده خود (خانه، باغ، حیاط) به عنوان قلمرو خود نگاه کند و نسبت به ورود افراد غریبه حساس باشد.

• ✳️

  4. آموزش فرمان‌های پایه:

  سگ باید به فرمان‌هایی مانند «بنشین»، «بمان»، «بیا»، «نه» و «ول کن» کاملا مسلط باشد.
• ✳️

  5. آموزش فرمان «نگهبان»:

  این فرمان به سگ یاد می دهد که هوشیار باشد و هرگونه حرکت مشکوک را زیر نظر داشته باشد.
• ✳️

  6. بهره‌گیری از محرک های صوتی:

  با بهره‌گیری از صداهای مختلف (زنگ در، بوق ماشین، صدای پا)، سگ را به واکنش نشان دادن و پارس کردن تحریک کنید.
• ✳️

  7. اجتماعی کردن سگ:

  سگ باید با افراد و محیط های مختلف آشنا شود تا بتواند به درستی افراد غریبه و تهدیدآمیز را تشخیص دهد.
• ✳️

  8. پاداش و تشویق:

  در صورت انجام درست دستورات، سگ را با پاداش و تشویق (غذا، اسباب بازی، نوازش) ترغیب کنید.
• ✳️

  9. ثبات و تداوم:

  آموزش باید به صورت مستمر و با ثبات انجام شود تا سگ به درستی یاد بگیرد.
• ✳️

  10. پرهیز از خشونت:

  هرگز از خشونت فیزیکی یا کلامی در آموزش سگ استفاده نکنید.
• ✳️

  11. آموزش حمله (با احتیاط):

  آموزش حمله باید تحت نظر مربی متخصص و با بهره‌گیری از آستین محافظ انجام شود. هدف، کنترل حمله و توقف آن با دستور است.
• ✳️

  12. مسئولیت پذیری:

  به عنوان صاحب سگ گارد، مسئولیت کامل رفتار او را بر عهده دارید. آموزش صحیح و کنترل کامل سگ، از بروز حوادث ناگوار جلوگیری می کند.

آموزش حمله باید به صورت مرحله به مرحله انجام شود. ابتدا، سگ را به پارس کردن به سمت فرد آموزش دهنده ترغیب کنید. سپس، با بهره‌گیری از آستین محافظ، به او اجازه دهید تا آستین را بگیرد و بکشد. با فرمان “ول کن”، سگ باید بلافاصله آستین را رها کند. مهمترین نکته در آموزش حمله، کنترل کامل سگ است. سگ باید فقط در صورت دستور حمله کند و بلافاصله پس از دستور، حمله را متوقف کند. هرگز به سگ اجازه ندهید که بدون دستور حمله کند.

12 نکته راهنمای آموزش سگ گارد + آموزش حمله

انتخاب نژاد مناسب

به هیچ وجه سگی که رفتار عصبی یا پرخاشگرانه نشان می دهد را انتخاب نکنید. سگ های با خلق و خوی متعادل بهترین گزینه برای آموزش گارد هستند. اندازه سگ نیز در انتخاب نژاد گارد مهم است. نژادهایی با قدرت بدنی و غریزه تهاجمی بالا برای گارد مناسب تر هستند.

اجتماعی کردن زودهنگام

اجتماعی کردن سگ در سنین پایین (توله سگی) بسیار حیاتی است. سگ باید با افراد مختلف (مرد، زن، کودک)، محیط‌های گوناگون و صداهای مختلف آشنا شود تا بتواند در آینده به درستی تشخیص دهد چه چیزی تهدید است و چه چیزی نیست. اجتماعی کردن به معنای قرار دادن سگ در معرض موقعیت های مثبت و کنترل شده است. از تجربیات منفی در هنگام اجتماعی کردن سگ خودداری کنید. اجتماعی کردن باید به تدریج و با حوصله انجام شود. به سگ برای رفتارهای خوب در هنگام اجتماعی شدن جایزه دهید. مکان های مختلف مانند پارک ها، شهر ها و روستاها برای اجتماعی سازی مناسب هستند. همچنین سگ باید با سگ های دیگر هم معاشرت داشته باشد.

آموزش اطاعت پایه

قبل از شروع آموزش گارد و حمله، سگ باید دستورات پایه اطاعت مانند “بنشین”، “بمان”، “بیا” و “نه” را به خوبی یاد بگیرد. این دستورات اساس کنترل سگ در موقعیت‌های مختلف را تشکیل می‌دهند. آموزش اطاعت باید با صبر و حوصله و به روش مثبت انجام شود. از تشویقی و پاداش برای ترغیب سگ به اطاعت استفاده کنید. جلسات آموزشی کوتاه و جذاب باشند. در صورت عدم اطاعت، از تنبیه بدنی خودداری کنید. دستورات را به طور واضح و رسا بیان کنید. در محیط های مختلف با سگ تمرین کنید.

تقویت اعتماد به نفس

سگ گارد باید اعتماد به نفس بالایی داشته باشد. با تمرینات مختلف و ایجاد موقعیت‌هایی که سگ در آنها موفق می‌شود، اعتماد به نفس او را تقویت کنید. بازی‌هایی مانند آوردن توپ و طناب کشی می‌توانند در این زمینه مفید باشند. هرگز سگ را در موقعیتی که از آن می ترسد، مجبور به انجام کاری نکنید. از تشویق و تمجید برای تقویت رفتارهای مثبت استفاده کنید. سگ را در معرض چالش های جدید قرار دهید. از ایجاد رقابت های ناسالم بین سگ ها خودداری کنید. اجازه دهید سگ مشکلات خود را به تنهایی حل کند. با سگ خود به طور منظم بازی کنید.

آموزش پارس کردن به موقع

سگ باید یاد بگیرد که در صورت مشاهده فرد مشکوک یا تهدید، پارس کند. این کار را می‌توان با بهره‌گیری از یک محرک (مانند یک غریبه) و دادن دستور “صحبت کن” آموزش داد. پس از هر بار پارس کردن درست، به سگ پاداش دهید. در ابتدا از یک فرد آشنا برای تمرین استفاده کنید. به تدریج سطح دشواری تمرین را افزایش دهید. از تشویقی های مورد علاقه سگ استفاده کنید. به سگ یاد دهید که با دستور “ساکت” پارس کردن را متوقف کند. در مکان های مختلف با سگ تمرین کنید.

آموزش منطقه (منطقه امن)

منطقه (منطقه امن) مکانی است که سگ باید از آن محافظت کند. این می‌تواند یک خانه، یک حیاط یا حتی یک ماشین باشد. سگ باید یاد بگیرد که هر فرد غریبه‌ای که وارد این منطقه می‌شود را به شما اطلاع دهد. ابتدا محدوده منطقه امن را به سگ نشان دهید. با بهره‌گیری از نشانه های بصری (مانند پرچم) محدوده را مشخص کنید. در ابتدا از یک فرد آشنا برای تمرین استفاده کنید. به تدریج سطح دشواری تمرین را افزایش دهید. به سگ برای محافظت از منطقه امن پاداش دهید. به سگ یاد دهید که با دستور شما از منطقه امن خارج شود.

آموزش حمله (با احتیاط و زیر نظر مربی)

آموزش حمله باید تحت نظر یک مربی حرفه‌ای و با تجربه انجام شود. این آموزش باید با احتیاط فراوان و تنها جهت دفاع از خود و خانواده در مواقع ضروری انجام شود. هدف از این آموزش، کنترل سگ در هنگام حمله و جلوگیری از آسیب رساندن به افراد بی‌گناه است. آموزش حمله باید پس از آموزش اطاعت و اجتماعی شدن کامل انجام شود. از تجهیزات ایمنی مناسب در هنگام آموزش استفاده کنید. هرگز سگ را تشویق به حمله بی دلیل نکنید. هدف از آموزش حمله، دفاع از خود و خانواده در مواقع ضروری است. همیشه سگ را در هنگام حمله تحت کنترل داشته باشید. به سگ یاد دهید که با دستور شما حمله را متوقف کند.

بهره‌گیری از محرک ها

در آموزش حمله، از محرک‌های مختلفی مانند آستین محافظ، پد محافظ و صداهای خاص استفاده می‌شود تا سگ به حمله ترغیب شود. این محرک‌ها باید به تدریج و با دقت معرفی شوند تا سگ بتواند به درستی به آنها واکنش نشان دهد. محرک ها باید ایمن و غیر خطرناک باشند. به تدریج سطح دشواری محرک ها را افزایش دهید. از محرک هایی که باعث ترس و اضطراب سگ می شوند، خودداری کنید. هدف از بهره‌گیری از محرک ها، ایجاد انگیزه در سگ برای حمله است. همیشه سگ را در هنگام بهره‌گیری از محرک ها تحت کنترل داشته باشید. پس از هر بار واکنش صحیح به محرک، به سگ پاداش دهید.

تقویت غریزه شکار

تقویت غریزه شکار در سگ می‌تواند به افزایش انگیزه او برای حمله کمک کند. بازی‌هایی مانند تعقیب و گریز و بهره‌گیری از اسباب‌بازی‌های متحرک می‌توانند در این زمینه موثر باشند. البته باید توجه داشت که این کار باید با احتیاط انجام شود تا غریزه شکار به رفتارهای نامناسب منجر نشود. غریزه شکار باید به طور مثبت هدایت شود. از بازی هایی که باعث ایجاد خشونت در سگ می شوند، خودداری کنید. هدف از تقویت غریزه شکار، افزایش انگیزه سگ برای دفاع از خود است. همیشه سگ را در هنگام بازی تحت کنترل داشته باشید. به سگ یاد دهید که با دستور شما بازی را متوقف کند. بازی ها باید متنوع و جذاب باشند.

تکرار و تمرین مداوم

تمرینات باید کوتاه و جذاب باشند. از ایجاد خستگی و دلزدگی در سگ جلوگیری کنید. در محیط های مختلف با سگ تمرین کنید. به طور منظم مهارت های سگ را ارزیابی کنید. در صورت نیاز، آموزش های اضافی ارائه دهید. همیشه به سگ انگیزه دهید تا بهترین عملکرد را داشته باشد.

پاداش و تشویق

همیشه پس از انجام صحیح دستورات، به سگ پاداش دهید. پاداش می‌تواند شامل تشویقی‌های خوراکی، نوازش، کلمات محبت‌آمیز یا بازی باشد. بهره‌گیری از روش‌های مثبت و مبتنی بر پاداش، بهترین راه برای آموزش سگ است. پاداش ها باید متناسب با تلاش سگ باشند. از تنبیه بدنی خودداری کنید. تشویق کلامی نیز بسیار موثر است. به سگ نشان دهید که از عملکرد او راضی هستید. پاداش ها باید متنوع باشند تا سگ خسته نشود. به موقع پاداش دهید تا سگ ارتباط بین عمل و پاداش را درک کند.

مشاوره با متخصص

متخصص می‌تواند به شما در انتخاب نژاد مناسب کمک کند. متخصص می‌تواند به شما در حل مشکلات رفتاری سگ کمک کند. متخصص می‌تواند برنامه آموزشی مناسبی برای سگ شما طراحی کند. متخصص می‌تواند به شما در آموزش حمله به طور ایمن کمک کند. همیشه از توصیه های متخصص پیروی کنید. انتخاب یک متخصص با تجربه و معتبر بسیار مهم است.